Met het nieuwe thema “Voor u uitgelicht ” willen wij wat werkzaamheden door personen onder de aandacht brengen, die m.i. zelf liever op de achtergrond blijven. Anoniem zijn en blijven is hun lijfspreuk, zou je zo uit hun gedachten kunnen opmaken. Als bestuurslid ben ik ervan overtuigd dat juist die mensen deze aandacht wel een keer verdienen. Ze zijn immers waardevol. Iedere keer zal er één of een groep personen worden uitgelicht. Niet om wie ze zijn, maar om wat ze doen voor SV Urk. De vereniging kan niet zonder deze “oude” vrijwilligers en daarbij is de roep om nieuwe instroom zo groot.
Ik proefde wat twijfel bij het benaderen van Kees voor dit item. Hij was niet van meet af aan enthousiast bij de vraag om hieraan mee te werken. En terecht zo bleek, want hij wist niet (meer) waar het over ging en wat het zou worden. Half december 2019 heb ik hem uitgebreid gesproken en uit dat gesprek is dit thema “Voor u uitgelicht” voortgekomen. Gaandeweg het gesprek werd hij steeds enthousiaster, vooral bij de herinneringen van toen.
Typerend voor Kees (67) is dat hij altijd vanuit de achtergrond werkt. Maar als je hem ziet, is hij bezig. Voorheen met voetbal en hardlopen en tegenwoordig met fietsen en wandelen, want gezondheid staat bij hem hoog in het vaandel.
Maar ik ben ervan overtuigd dat juist mensen als Kees en velen met hem, deze aandacht wel verdienen. Want SV Urk kan niet zonder deze vrijwilligers. In een persoonlijk gesprek met hem, kwam ik erachter wat hij allemaal voor de club betekent. En niet alleen Kees, maar ook zijn kinderen en familie. Dat gesprek bracht mij op het idee om dit thema handen en voeten te geven.
Op zevenjarige leeftijd kwam hij in 1960 bij de welpen van SVU terecht. Eerst als verdediger, maar met toeval werd hij vanaf twaalf jarige leeftijd als doelman opgesteld. Kees herinnert zich de contributiebetaling in het Jeugd bij de clubiconen Gerry Romkes en Hendrik Hoekman. Op de twee pilaren stonden dan de opstellingen van de teams C1, B1, A1 en Urk 1, 2 en 3 voor de komende zaterdag aangeplakt. Meer teams waren er toen niet.
Kees was zestien, toen hij onder regie van de toenmalige trainers Roos en later Wiebe Hoen bij Urk 1 kwam. De concurrentie voor doelman was groot, waardoor hij in Urk 2 bij Roel de Groene terechtkwam. Een mooie periode, zo herinnert hij zich. Na de voetbalcarrière heeft hij meerder jaren bestuurlijke functies verricht, maar daar voelde hij zich niet op de juiste plek. Een langdurige vrijwilligersfunctie van trainer en leider bij F-, E-, C-pupillen en A2 volgde, aangevuld als kieperstrainer bij de jeugd. Kortom, gezin van Eerde ademt voetbal. Ieder gezinslid heeft wel wat met sport te maken en er wordt thuis veel over voetbal en SV Urk gesproken.
Laswerkzaamheden in zijn specialiteit
Maar wat doet Kees van Eerde op dit moment voor werkzaamheden bij de club. Kees heeft bijna 45 jaar (voornamelijk als leidinggevende) gewerkt op de scheepswerf, eerst bij Scheepswerf Metz en later bij Scheepswerf Peters in Kampen. Ooit heeft hij een stalen verkoophok op de werf bij Metz gemaakt voor verkoop van toegangskaarten. Na bedrijfsbeëindiging van Peters in 2014 belande Kees voor tijdsinvulling als klusjesman bij SVU en werkte veel met Cock van Hezel. Veel constructiewerk en laswerkzaamheden komen uit zijn handen voort. Te denken valt aan staalconstructies van de huidige kantine en de stalen bankpootjes op de tribune zijn allemaal door hem bij Scheepswerf Metz vervaardigd.
Op dit moment is hij met Piet Tol actief om de bij Hoekman Shipbuilding geproduceerde stellages van de reclameborden rondom het hoofdveld te versterken. De bordenstellages aan de korte zijde van het hoofdveld staan te wankelen. Door de grote reclamedoeken en de positie recht op de krachtige wind, zijn de constructies labiel geworden. Ingrijpen was dus noodzaak en Ten Napel Heiwerken heeft gezorgd voor stalen funderingspijpen als basis in de grond. Vandaaruit zullen de stellages verstevigd worden.
Tenslotte is Kees ook op zaterdagmiddag het gezicht van SVU als gastheer voor de club. Hij ontvangt dan alle seniorenteams en scheidsrechters, die dan actief zijn op De Vormt en wijst ze in de goede richting.
Kees is erg tevreden met de ontwikkeling, die SV Urk nu meemaakt. Wel zijn er dagelijkse tekortkomingen, daarbij duidend op ouders, die meer inzet moeten tonen met als kern van het verhaal: ’Vroeger konden wij volop voetballen en waren andere mensen vrijwillig voor ons bezig bij SVU. Nu kunnen anderen (uw kinderen) voetballen omdat wij nu als vrijwilliger bezig zijn bij SV Urk’.
Een mooiere afsluiting kun je je niet voorstellen. Kees is een topper voor de club.
Jacob J. Hakvoort
