URK – Terwijl manlief Klaas (teammanager Urk 1) zich druk maakt om het televisiescherm van geluid te voorzien voor Ajax – Lille, zorgt Margreeth Ras (50) achter de bar voor koffie en bier. Een automatisme voor de vrouwelijke kantinebeheerder van SV Urk, die haar achttiende seizoen ingaat als ‘voetbalmoeder’ van de hechte dorpsclub. ‘Niet voor iedereen ‘vanzelluf’, maar je moet wel bedenken dat ik hier complete generaties op zie groeien. Jochies die vijftien jaar geleden om een lolly kwamen zitten nu ‘s zaterdags op de vaste plek van het eerste aan de bar. We zijn echt een familieclub waar teams hun eigen tafel hebben in de kantine.
Door het vuur
Samen aan die tafel maak je vrienden en op Urk ga je voor vrienden door het vuur. En dat zie je weer terug op het veld waar ze een stap harder lopen voor elkaar. Ik denk dat daar onze extra motivatie vandaan komt. Met z’n allen zijn we in ieder geval mooi trots op de voetbalclub, want we voelen ons best wel het visitekaartje van Urk. Dat sfeertje zie je terug in onze kantine.’ Een kantine die inmiddels wel sjofel afsteekt bij de rest van het complex en de status van de hoofdklasser. Bovendien dwingt een gestaag groeiend ledenaantal de club tot actie, weet ook Ras. ‘Plannen voor een verbouwing van de kantine liggen klaar, maar die zijn nog niet helemaal concreet. Er is vooral behoefte aan extra ruimte in de zaal en werkruimte achter de bar. Over een paar weken staan er op één zaterdag vijftig thuiswedstrijden op het programma. Inclusief de zes uur wedstrijd Urk – Flevo Boys. Dan sta ik samen met een club van acht hardwerkende meiden achter de bar en in de keuken.’
Opvoedkundig
In die drukte van de zaterdagmiddag ligt er voor de kantinebeheerder ook een opvoedkundige taak. ‘Meestal corrigeren de jongens elkaar als er iets vervelends gebeurt. En anders bedenk ik zelf wel een taak waarmee iemand het weer goed kan maken. Dan is het een groot voordeel dat je zo’n beetje iedereen kent binnen de club. Daarbij wil ik niet steeds controleren, maar leg ik de verantwoording graag bij de spelers zelf. Vanuit datzelfde vertrouwen leggen jongens soms ook hun privéproblemen bij me neer. De tijd nemen om te luisteren en goede raad geven is wat ik dan probeer.’ Het is die maatschappelijke functie die ook hoort bij het verenigingsleven dat zich afspeelt in de voetbalkantine. Je zou haast vergeten dat er ook nog wat over de bar moet komen. En wie denkt dat op Urk een ‘vissie’ het bestverkochte product is zit er goed naast. ‘We hebben wel broodjes zalm, maar onze topper is het saucijzenbroodje met gekruid gehakt. Die is hartstikke beroemd. Soms krijgen spelers van andere clubs zelfs de opdracht om er een stuk of wat extra mee naar huis te nemen.’
Emotie
Tot slot is ook het omgaan met voetbalemotie een vereiste voor een betrokken kantinebeheerder. ‘We hebben hier al heel wat sportief lief en leed gedeeld. Zo kan ik me de terneergeslagen sfeer nog herinneren na onze eerste degradatie uit de hoofdklasse. En wat te denken van het ongeloof na die 5-0 wedstrijd voor de beker tegen Flevo Boys. In een bomvolle kantine bleef iedereen maar feestvieren. Zo mooi om daar mijn steentje aan bij te dragen.’
Menu
